1. |
Przestrzeń
05:27
|
|||
|
Mam płuco z papieru,
Z reklamacji serce,
Napompuj mi tlenu,
Dopóki nie wrzeszczę.
Sterefon mi mówi –
Nie dzisiaj jeszcze,
Obudzą mnie w cieniu –
Poranne deszcze.
Nie widzę problemu,
Ja czuję je tylko,
Me serce w podziemiu,
Przebite na wylot.
Ty pilnuj mnie we śnie,
Jak Bóg mnie pilnuje,
Gdy ciała niebieskie...
Do Ciebie to czuję.
_________
Puszczam oko na pożegnanie,
I oddalam się od Ziemii,
Oddaję całe swoje oddanie,
Biegnę do lasu zanim się ściemni.
Szept mi dzisiaj sprawia przyjemność,
Szeptem odmawiam modlitwę spokojnie,
Bardzo Cię proszę, napompuj mi tlenu,
Kiedy modlitwa ta będzie o mnie.
|
||||
2. |
Ulotni
04:52
|
|||
|
Na spacerze polny dzień,
Nie każ mi przestawiać się.
Swoje myśli spiszę gdy,
Przyjaciele
Lekkich…
Kofaminę zaczną ssać,
Nie, nie musisz się już bać.
Ciało podpalone,
Światło wygaszone
Na wiór.
Na spacerze wolny bieg,
Nie każ mi przedstawiać się.
Twoje myśli, moje dni,
Kochankowie
Ulotni.
Kofaminę zaczną ssać
Nie, nie musisz się już bać.
Ciało podpalone, światło wygaszone na wiór,
I milion innych bzdur,
Dla Siebie...
|
||||
3. |
Taksówkarze
03:40
|
|||
|
Tylko ja w tym mieście przepuszczam taksówkarzy,
Oni śmieją się ze mnie tak, jak ja,
Śmieję się do nich.
Może któregoś pięknego dnia,
Wszystkim ludziom, oczy,
Wyjdą z orbit.
Każdy stawia temu miastu bierny opór,
Nie chcąc poddać się,
Na pomoc, na pomoc, na pomoc!
Panie Policjancie.
Wszystkie ściany prowadzą w to samo miejsce,
Niebezpieczne.
Tylko my,
Zostaliśmy,
Biegającymi rogatkami.
Wszyscy mają nas za nic
Szczególnego.
Trudno tutaj zgubić się,
Gdy jesteśmy sami.
Może ktoś się w końcu przedstawi tak, jak my.
|
||||
4. |
Intro
01:35
|
|
||
5. |
Nurkuj
03:25
|
|||
|
Nie poznając się,
Po swoich własnych krokach.
W za dużych butach,
I zbyt ciasnych spodniach.
To ja,
Mentalnie.
To ja,
Na skraju.
Mentalnie,
Przyglądając się,
W tych chwilach nie na pokaz.
Ludzie z balkonu,
W nazbyt ciasnych blokach.
To ja i ja,
I nikt inny.
|
||||
6. |
Sen
03:22
|
|||
|
Wysoko stań,
Wyprostuj się.
Wypnij pierś,
Zdecyduj się.
Wysokie marże,
Przerwane ciąże,
I żółć z ekranu,
Naprawdę wielka.
Wysokość składki liczona w procentach
Proszę, no proszę,
Nie mogę przestać!
A Ty weź, przytul świat,
O którym nic nie wiesz,
W którym człowieka,
Możesz nazwać człowiekiem.
Wypnij pierś,
Zdecyduj się,
Bo jak nie...
|
||||
If you like Dziewczęta, you may also like:
Whip smart songwriting fuels the new record from Fake Palms, which errs on the side of melody and features a host of Toronto music buds.
go to album
And Those Who Were Seen Dancing
by Tess Parks
Tess Parks returns with a record of fuzzed out neo-psychedelia full of sugary melodies that drone and hypnotize.
go to album
With cameos from major players from the Toronto indie music scene, Breeze's “Only Up” is a playful mix of shoegaze, Britpop, and disco.
go to album
Dreamy vocals, pulsing rhythms, and eerie synths come together to create luxe but ominous atmospheres on the latest from Toronto's Praises.
go to album
This Toronto group's sound unabashedly hearkens back to the bouncy indiepop of the Darling Buds and the Primitives.
go to album
Another Side of The Seams
by The Seams
The Seams' jangly pop is full of lovely melodic twists and elegant turns-of-phrases delineating the quotidian details of love and romance.
go to album
Delightful, freewheeling noise pop where clouds of guitar encircle heavenly, far-off vocals.
go to album
